-
1 stehen
stehen ['ʃte:ən] <stand, gestanden>1) ( sich befinden) Person: staćam Fenster \stehen stać przy okniein der Garage \stehen Auto, Fahrrad: stać w garażuauf dem Tisch stand eine Vase na stole stał wazon3) ( geschrieben stehen)auf der Tagesordnung steht geschrieben w rozkładzie dnia jest napisaneauf einer Liste \stehen być na liście4) (still\stehen) Maschine, Uhr: stać5) ( parken)vor der Einfahrt \stehen Auto: być zaparkowanym przed wjazdem6) ( beeinflusst sein)unter Schock \stehen być w szoku7) ( konfrontiert sein)vor einer Entscheidung \stehen stać przed decyzjądie Firma steht vor dem Bankrott firma stoi na skraju bankructwa8) lingdas Verb steht im Futur czasownik jest w czasie przyszłym9) ( kleidsam sein)jdm [gut] \stehen Hose: [dobrze] leżeć na kimśdiese Frisur steht dir gut ładnie ci w tej fryzurzeauf dieses Vergehen steht Gefängnis za to przestępstwo grozi więzieniees steht unentschieden jest remisdie Aktien stehen gut akcje dobrze stoją13) (fam: fest, fertig sein) Vortrag, Doktorarbeit: być ukończonym; Plan: być ustalonym; Mannschaft: być gotowymzu einer Abmachung \stehen być za jakimś ustaleniem15) ( unterstützen)zu/hinter jdm \stehen popierać [ perf poprzeć] kogośfür etw \stehen Abkürzung, Symbol: oznaczać cośjdm nahe\stehen sympatyzować z kimś18) ( sich anlassen)die Chancen \stehen gut/schlecht są duże/nikłe szanse20) (fam: gut finden)auf jdn/etw \stehen przepadać za kimś/czymśman muss über den Dingen \stehen nie należy się wszystkim przejmować22) ( göffnet sein)offen \stehen stać otworem, być otwartydas Fenster/die Tür steht offen okno jest/drzwi są otwarteoffen\stehen być niezapłacony [o otwarty]die Zahlungsteht noch offen płatność jest jeszcze nieuregulowanadie Rechnung steht offen rachunek jest do zapłatyoffen\stehen być nie rozstrzygniętydie Entscheidung steht noch offen decyzaja jeszcze nie zapadłaII. vimpers1) ( sein)es steht zu befürchten, dass... istnieją obawy, że...2) ( bestellt sein)es steht schlecht um ihn jest z nim źle
См. также в других словарях:
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkład — pot. Mieć kogoś, coś na rozkładzie «zajmować się kimś lub czymś, angażować się w coś w danej chwili»: NKWD miało właśnie na rozkładzie nauczycieli szkół średnich i nie chciało sobie psuć harmonogramu. M. Ławrynowicz, Diabeł … Słownik frazeologiczny
elektroliza — ż IV, CMs. elektrolizazie; lm D. elektrolizaiz chem. fiz. «proces elektrochemiczny polegający na rozkładzie elektrolitu z wydzieleniem na elektrodach metalu lub gazu pod wpływem stałego prądu elektrycznego; stosowana do oczyszczania i… … Słownik języka polskiego
gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden … Słownik języka polskiego
kompost — m IV, D. u, Ms. kompostoście; lm M. y «nawóz organiczny otrzymywany z mieszaniny różnych odpadków, głównie roślinnych, przekładanych ziemią lub torfem w stosach, po ich częściowym rozkładzie tlenowym przez drobnoustroje» Przerabiać odpadki… … Słownik języka polskiego
meteonawigacja — ż I, DCMs. meteonawigacjacji, blm lotn. «system nawigacji stosowany przede wszystkim w lotach nad morzami, polegający na wykorzystywaniu informacji o rozkładzie ciśnienia barycznego na różnych wysokościach nad określonymi obszarami, umożliwiający … Słownik języka polskiego
próchnica — ż II, DCMs. próchnicacy; lm D. próchnicaic 1. «zmiany chorobowe zęba polegające na odwapnieniu i rozkładzie twardych tkanek zęba i powstaniu ubytków» Próchnica zębów. Leczyć próchnicę. Zapobiegać próchnicy. 2. «część składowa niektórych gleb… … Słownik języka polskiego
rozkład — m IV, D. u, Ms. rozkładadzie; lm M. y 1. «porządek, według którego coś się dzieje; plan» Rozkład dnia. Rozkład lekcji, zajęć. ∆ Rozkład jazdy (pociągów, autobusów) «rozplanowanie godzin odjazdów i przyjazdów pociągów, autobusów; tablica, tabela,… … Słownik języka polskiego
rozpraszanie — n I 1. rzecz. od rozpraszać. 2. to samo, co rozpraszanie się ∆ fiz. Rozpraszanie fal «zmiana w rozkładzie przestrzennym promieniowania, które wskutek odbicia od powierzchni albo przejścia przez środowisko rozchodzi się w wielu kierunkach»… … Słownik języka polskiego
spóźnienie — n I; lm D. spóźnienieeń 1. «za późne, niepunktualne przybycie» Notować wszystkie spóźnienia pracowników. Zeszyt do zapisywania spóźnień. ∆ Pociąg ma spóźnienie «pociąg przybędzie o godzinie późniejszej od podanej w rozkładzie; pociąg jest… … Słownik języka polskiego
strofa — ż IV, CMs. strofafie; lm D. strof 1. lit. «powtarzający się w utworze poetyckim kilkuwierszowy układ rytmiczny o określonym rozkładzie rymów; zwrotka» 2. lit. «w staropolskiej tragedii: pierwsza część pieśni chóru; w greckiej liryce chóralnej:… … Słownik języka polskiego